July 25

Gulfport to New Orleans - 88 miles door Daphne en Bas

New Orleans, LA – Rond het middaguur arriveerden wij op de campground gelegen in New Orleans. Na het nodige geregel besloten wij richting het French Quarter te gaan, dit is het oudste gedeelte van New Orleans met veel Franse invloeden van vroeger. Onderweg kwamen wij nog langs het tijdelijke basiskamp voor de opnames van NCIS New Orleans, erg leuk om doorheen te lopen. Met name Wilma was in de gloria.

IMG 0916

Het bleek een korte wandeling naar het French Quarter, onze campground was op minder dan 10 minuten loopafstand. Eenmaal aangekomen was het alweer lunchtijd, dus eerst op zoek naar een restaurant. Wij besloten door te lopen tot aan de Mississippi om daar iets te eten. Onderweg kregen we een aardige indruk van de buurt. Best speciaal.

IMG 0928

 Helaas, geen eetgelegenheden met zicht op de Mississippi. De aanblik van de Mississippi viel ook een beetje tegen. Het was meer een havengebied. Vlakbij viel ons oog op een restaurant genaamd The Brewhouse. Gezien de trek aardig was toegenomen traden wij binnen. Hans en ik bestelden een lokaal biertje, Daphne en Loes namen een kinderbiertje (Shandy) en Wilma een verrukkelijke Ginger Ale waar Wilma snel klaar mee was, iets teveel Ginger. Qua eten was het geheel top met sandwiches, po-boys en burgers. Noemenswaardig waren de oestersandwich van Daphne en de alligator sausages van Hans en Daan.

Na de geslaagde maaltijd wilden wij weer op, maar het weer dacht daar anders over. Een flinke hoosbui later liepen wij dan eindelijk langs de Mississippi. Op papier lijkt het erg leuk, maar in werkelijk zagen wij niet veel meer dan een brede rivier en een haven. Hierna werd besloten dat wij richting de French Market gingen.

Een paar leuke kraampjes met typische New Orleans-spullen. Door de drukkende warmte werd gekozen richting huiswaarts te keren. Op de route liepen wij (eindelijk) langs een koffietentje, dus dat was even een lekker bakkie koffie. Of een ijsthee, of water… We werden nog even kort verrast door een flink buitje maar na een klein halg uurtje was die weer over getrokken.

Enkele minuten nadat wij waren gearriveerd in de camper begon het wederom behoorlijk te regenen. Een deel van het gezelschap wilden in de avond mogelijk nog naar Bourbon Street, maar dat kwam nu serieus in gevaar. Met deze regenval zou het helemaal in de soep zijn gelopen. Gelukkig, het klaarde rond 7 uur op. Dus gingen Hans en wij weer op pad richting Bourbon Street met het doel beignets te scoren voor het avondmaal. Dit pakte ietwat anders uit.

 

Bij Bourbonstreet werden we al snel geconfronteerd met de muziek.

 

Allereerst belanden wij in Pat O’Brien Pub waar ons was aangeraden om een Hurricane te bestellen. Het bleek een bestseller, want het stond op ijs na al klaar. Daar zaten wij dan met z’n drieën aan de bar te genieten van een heuse Hurricane, maar nog geen beignets. Hierna trokken wij verder over Bourbon Street en belanden wij, per ongeluk, in Fizzlers, een echte ouderwetse jazz bar.

 

Dit was voor Bas het teken om een bourbon op Bourbon Street te drinken. Helaas, het werd een nipje bourbon op Bourbon Street. Ik vond het oprecht smerig en wisselde snel met het biertje van Hans. Overigens dronk Hans het glas weg als limonade. Na onwijs genieten informeerden wij nog even of ze ook beignets verkochten, maar nee en dus nog steeds geen beignets. Wij gaven niet op en zodoende belandden wij in de Funky Pirate. Hoewel zij ook daar geen beignets verkochten (het zit ons niet mee) was er wel een waanzinnig goede bluesband. In een heerlijke sfeer genoten wij onder het genot van biertje en Hurricane van het geweldige optreden.

Hans maakte nog een paar ongeoorloofde filmpjes en tot slot kochten wij nog een CD van de band.

 

Met een ‘hand grenade to-go’, maar zonder beignets verlieten wij de bar op weg naar huis. Om het gebrek aan beignets op te vangen bedachten wij om pizza mee te nemen. Dit bleek lastiger dan gedacht en uiteindelijk kwamen wij aan met 3 schamele pizza ‘slices’. Wij vertelden enthousiast over onze avonturen en lieten alle beeldmateriaal zien. Op basis daarvan werd besloten om nog een dag in New Orleans te blijven, zodat de anderen deze bijzondere ervaring op Bourbon Street ook konden meemaken.

Vorige Volgende